Sinds 2006 zijn er slechts vier verschillende winnaars geweest bij de mannen op de Australian Open: Novak Djokovic (9x), Roger Federer (5x), Rafael Nadal (2x) en Stan Wawrinka (1x). Ter vergelijking, in dezelfde periode bij de US Open waren er tien verschillende winnaars! De voorspelbaarheid van het eerste toernooi van het jaar kan een zegen zijn voor iedere tennismanager op Scorito, maar wees er maar niet al te gerust op: dit jaar kan de boel wel eens flink opgeschud worden.
Toch is de negenvoudig winnaar Novak Djokovic ook dit jaar weer favoriet voor de eindzege. Die tiende – of zoals ze in Servië zeggen: 'desiti' – had Djokovic het liefst vorig jaar al gepakt. Maar in de aanloop naar de eerste grand slam van het jaar ging het bar weinig over zijn tennisspel, maar des te meer over de vinkjes in zijn medische paspoort. Op de grand slams waar hij wel welkom was presteerde hij uitstekend. Wimbledon werd gewonnen, op Roland Garros hoefde hij enkel zijn meerdere te erkennen in de koning van het gravel. Vóór corona was hij oppermachtig op hardcourt, maar hoe zit dat in het tijdperk erna?
Klopte hij in 2022 nog beleefd aan de deur, in 2023 stampt Carlos Alcaraz* hem helemaal aan gort. De nummer één van de wereld heeft alles in zich om het tennis de komende jaren te domineren. Hij liet al een voorproefje zien tijdens de US Open: winst op slechts 19-jarige leeftijd. Zijn geweldige seizoen – met vijf titels – kon hij helaas niet in stijl eindigen. Wegens een blessure moest hij afzeggen voor de ATP Finals, waardoor de kroon op een geweldig seizoen achterbleef. De Spanjaard lijkt de grootste uitdager voor Djokovic, maar het is nog maar wel de vraag hoe goed hij presteert onder zulke hoge verwachtingen.
* Carlos Alcaraz heeft wegens een blessure opgegeven.
Met een finaleplek in zowel 2021 en 2022 tijdens de Australian Open mag je ook dit jaar weer veel verwachten van Daniil Medvedev. De lange Rus lijkt gemaakt voor het hardcourtspelletje en kan ver vanachter de baseline het spel toch domineren. Daarnaast schuwt Medvedev niet de confrontatie met het publiek, de scheidsrechter of elke Scorito-deelnemer die hem passeert in zijn of haar Tennismanager. Juist dat randje maakt Medvedev een interessante speler om voor te juichen.
Drie grote kanshebbers zijn al beschreven, maar de titelverdediger wordt nu pas benoemd: Rafael Nadal. Op miraculeuze wijze wist hij vorig jaar de finale te winnen na een 2-0 achterstand. Toch rijst elke keer weer de vraag: kan de oude strijder het nog? Op Roland Garros speelde hij met pijnstillers om de pijn in zijn voet niet meer te voelen en op Wimbledon dwong een blessure hem tot opgave nog vóór de halve finale begon. Tijdens de laatste twee toernooien van het jaar (Paris Masters en ATP Finals) verloor hij van spelers die hij normaal gesproken van de baan mept: Tommy Paul (C), Taylor Fritz (B) en Félix Auger-Aliassime (B). Nu hij eind 2022 voor het eerst vader is geworden, is de grote vraag: hoe diep wil de Spanjaard nog gaan voor een 23e grandslamtitel?
Twee begintwintigers die in de afgelopen jaren ook goed waren voor (halve-)finaleplekken zijn Casper Ruud en Stefanos Tsitsipas. De Noor Ruud gold als een echte gravelspecialist, maar heeft in 2022 ook laten zien perfect te kunnen presteren op hardcourt. Daarmee is Ruud een speler die wellicht door anderen over het hoofd wordt gezien. Maar zijn hoge notering in de ATP-ranking verraadt: hij is goed én kan een makkelijke loting verwachten. Zijn generatiegenoot Tsitsipas heeft de Australian Open als zijn favoriete toernooi. Op geen enkele grand slam presteert de Griek beter dan op het blauwe hardcourt van Melbourne. Het resulteerde al in drie halve finaleplekken in de afgelopen vier jaar. Mocht dat weer lukken, en je overige twee A-spelers in de finale zitten, heb je met Tsitsipas een maximale score bereikt.
