Het WK 2022 in Qatar is het zevende en voorlopig laatste WK waar 32 landen aan deelnemen. Zoals vertrouwd worden de landen verdeeld over acht groepen van vier landen waarin zij strijden voor een ticket voor de knock-outfase. Qatar, Ecuador, Senegal en Nederland zijn ingedeeld in groep A. Op deze pagina vind je onze uitgebreide voorbeschouwing op deze groep!
Sinds het WK van 1978 probeert de rijke oliestaat al een deelname aan het WK af te dwingen. Met hun voetballende prestaties kwamen zij steeds net iets te kort. Maar wie niet goed is, moet maar rijk zijn? Met een indrukwekkend bod zwichtte FIFA voor de miljoenen uit het Midden-Oosten en zodoende voetbalt de gehele wereldtop in de herfst in Qatar. Maar kunnen die Qatarezen dan ook een beetje ballen? Na eerder lang rond de 100e op de wereldranglijst te bungelen, bezetten zij nu 48e plek en zijn zij daarmee nog eens niet het laagst geplaatste land wat meedoet.
De tegenstand van de streekgenoten vond Qatar te min als voorbereiding op het WK en daarom zochten zij de confrontatie op aan de andere kant van de aardbol. Hoewel de deelname aan de Copa América in 2019 nog tot weinig succes leidde (een gelijkspel tegen Paraguay was het hoogtepunt) kwam Qatar wel goed voor de dag tijdens de Gold Cup. In de groep met Honduras, Panama en Grenada was het Qatar die na drie wedstrijden de ranglijst aanvoerde. Ook El Salvador werd daarna verslagen, maar in de halve finale moesten Al-Annabi (vrij vertaald naar ‘de profeten’) na een late treffer hun meerdere erkennen in de Verenigde Staten.
Een deelname aan het WK is daarom helemaal zo gek nog niet. Dit jaar werden Bulgarije en Ghana al verslagen terwijl Slovenië en Marokko niet verder kwamen dan een gelijkspel. Het thuisspelende land beschikt over veel ervaring en een solide organisatie. Mochten zij niet de sterkst voetballende ploeg te zijn, kunnen zij de wedstrijd volledig doodspelen en het laten eindigen in een nul – nul. Ook is het team goed op elkaar ingespeeld, bijna de volledige selectie speelt slechts voor twee clubs: Al-Sadd en Al-Duhail.
Normaliter kan het publiek het thuisland tot grote hoogte stuwen en belonen scheidsrechters op een WK vaak de gastvrijheid op hun eigen manier. Punten tegen Senegal en Ecuador zijn goed denkbaar. Tegen Nederland lijken zij iets te kort te komen, maar ook dat land heeft zich op eerdere toernooien al eens laten verrassen. Positieve statistiek voor Qatar: het organiserende land komt vrijwel altijd door de groepsfase!
Even snel wat geld verdienen in ‘de woestijn’, het zal niet de eerste voetbalcoach (of speler) zijn die aan het einde van zijn carrière het pensioen nog even veilig stelt door kort in het Midden-Oosten actief te zijn. Maar Félix Sánchez komt zeker niet in dit rijtje! Na tien jaar als jeugdtrainer actief te zijn geweest bij FC Barcelona vertrok hij naar Qatar om daar vanaf 2006 de Aspire Academy te leiden. Via de jeugdelftallen klom hij in 2017 door naar de hoofdmacht. Niet zonder succes, want onder zijn leiding won Qatar voor het eerst de Asian Cup met een perfecte reeks van 7 overwinningen. Sánchez heeft jarenlange ervaring met het land én heeft een sterke trainersopleiding genoten, een garantie voor succes?
Met Akram Afif heeft Qatar een speler in huis met ervaring op het hoogste niveau. Op jonge leeftijd gold de in Doha geboren aanvaller als één van de allergrootste talenten van het land en met zijn overgang naar Villarreal werd hij de eerste in Qatar geboren voetballer in La Liga. Na verhuurperiodes aan Sporting Gijon en KAS Eupen (waar hij al eerder in 2015 zijn Europese voetbalcarrière begon) besloot Afif om weer terug te keren naar zijn geboorteland waar hij de ene na de andere bal tegen de touwen schiet voor Al Sadd.
Met drie overwinningen in de eerste vier wedstrijden kende Ecuador een bliksemstart bij de kwalificatie op het WK. Achter de absolute grootmachten van het Zuid-Amerikaanse continent (Brazilië en Argentinië) leek Ecuador lange tijd de sterkste ploeg. Die derde positie gaven zij uit handen aan Uruguay op de laatste speeldag, maar plaatsing voor het WK was toen al veiliggesteld voor La Tri. Staar je echter niet blind op de goede thuisresultaten van Ecuador. Die worden vaak op 3.000 meter hoogte afgewerkt en geven de Ecuadorianen een groot voordeel ten opzichte van hun concurrenten. Dit voordeel kunnen zij echter sowieso niet meenemen naar de vlaktes van Qatar.
Wie de selectie van Ecuador erbij pakt ziet niet een uitgesproken sterspeler. De kracht van Ecuador schuilt juist in de teamgeest. De meeste goals in de kwalificatie kwamen van Michael Estrada, maar de landen op het WK liggen normaliter niet wakker van de spits van het Mexicaanse Cruz Azul. Ecuador heeft ook spelers die elke week wél in een topcompetitie spelen: Pervis Estupiñán en Moisés Caicedo in de Premier League en Piero Hincapié in de Bundesliga. Vooral de jonge Moisés Caicedo maakt indruk bij Brighton & Hove Albion.
Bij alle vorige deelnames van het WK wist het Zuid-Amerikaanse land minstens één keer te winnen en in de poule met Nederland, Senegal en Qatar is het goed mogelijk dat deze statistiek verlengd wordt.
De Argentijn Alfaro heeft er al een lange trainerscarrière opzitten. De clubhopper heeft in eigen land elf verschillende clubs onder zijn hoede gehad. Voordat hij zijn salaris van de Ecuadoriaanse voetbalbond kreeg, was Boca Juniors zijn werkgever. Met de geelblauwen won hij de Supercopa Argentina én de Superliga Argentina. De vruchbare samenwerking duurde slechts een jaar, critici konden vonden het spel van Alfaro namelijk niet herkenbaar geen identiteit vinden in het spel waarmee Alfaro zijn ploeg het veld instuurde.
De jonge Ecuadoriaan staat aan de vooravond van zijn absolute doorbraak bij het grote publiek. Op 17-jarige leeftijd debuteerde hij in zijn eigen competitie en het duurde niet langer dan een jaar voordat Brighton zijn potentie zag en hem naar het Europese continent haalde. Een huurperiode van een half seizoen Beerschot in België gaf hem de gewenste speeltijd die een jonge speler nodig heeft om te ontwikkelen. Die Belgische lessen zorgen er mede voor dat hij nu een basisplek heeft bij Brighton en de interesse geniet van zowel Chelsea als Liverpool. Schroeft hij zijn prijskaartje dit WK met nog een paar miljoen omhoog?
Op het eigen continent behoort Senegal de laatste tijd tot één van de sterkste landen. Die status heeft het West-Afrikaanse land nog niet op het wereldtoneel bereikt. Slechts twee keer wisten zij zich te plaatsen voor een eindronde, in 2002 en 2018. Bij hun debuut piekten zij wel gelijk met een plek in de kwartfinale. Zelfs regerend wereldkampioen Frankrijk moest het onderspit delven tegen het team met El-Hadji Diouf, Papa Bouba Diop en Aliou Cissé. Senegals laatste deelname was op zijn minst even memorabel. Niet vanwege de prestaties, maar meer omdat Senegal de ondankbare eer heeft dat het als eerste land is uitgeschakeld op een WK vanwege de Fair Play-regels. In punten en doelpunten stonden zij exact gelijk met Japan, maar in gele kaarten stonden zij voor.
Nooit een saai moment met Senegal, en ook deze deelname heeft alles in zich om weer voor spektakel te zorgen. De Leeuwen van Teranga (die in eigen land gewoon De Leeuwen heten) hebben een gouden lichting met Sadio Mané, Kalidou Koulibaly en Eduouard Mendy. Stuk voor stuk spelers die een basisplek hebben bij Europese topclubs. Wanneer het clubshirt wordt vervangen voor het groene nationale tricot presteren zij echter ook: ongeslagen in de kwalificatiegroep, te sterk voor Egypte in de beslissende play-off.
Senegal is daarnaast één van de weinige ploegen op het WK die dit jaar al een hoofdprijs heeft gewonnen. Overtuigend ging dat echter niet. In de poulefase had de ploeg van bondscoach Aliou Cissé moeite om het spel te maken en de trouwe Senegal-volger kreeg in drie groepswedstrijden slechts één doelpunt voorgeschoteld. In de underdogpositie kan Senegal op het WK loeren op de counter waardoor de razendsnelle buitenspelers Mané en Sarr gaan floreren.
De oud-speler van het nationale elftal en Paris Saint-Germain deelt sinds 2015 de lakens uit bij het Senegalese elftal. Niet geheel onverdienstelijk, want onder zijn hoede bereikte De Leeuwen al tweemaal de finale van de Africa Cup en werd in de race voor een WK-ticket Egypte verslagen. In 2002 was hij nog één van de blikvangers van het frivole elftal wat de kwartfinale bereikte, tegenwoordig is hij het genie achter het moderne Senegal dat enkel voor het resultaat gaat.
De nachtmerrie van elke rechtsback voetbalt sinds afgelopen zomer bij Bayern München. Bij zijn vorige werkgever Liverpool won hij al de nationale titel, de Champions League en werd hij in 2019 topscorer van de Premier League. De beste voetballer die Senegal ooit geproduceerd heeft is razendsnel aan de linkerflank, dribbelt defensies dol én kan verwoestend uithalen met zijn rechter.
Wie naar de laatste twee resultaten van Nederland op een WK kijkt denkt een potentiële winnaar te zien. Zilver in 2010, brons in 2014. Maar dat beeld vertekent. Want tussen nu en die derde plek van acht jaar geleden werd kwalificatie misgelopen op het EK van 2016, het WK van 2018 en ging Oranje op het meest recente EK kansloos ten onder tegen het niet al te imposante Tsjechië.
Toch mogen alle oranje prullaria ook dit toernooi weer uit de berging worden gehaald. Onder Louis van Gaal werd rechtstreekse kwalificatie afgedwongen in de groep met onder meer Turkije en Noorwegen. En waar het team de afgelopen decennia vooral sterk was in een specifieke linie, lijkt het team nu wat meer gebalanceerd. Met Virgil van Dijk, Frenkie de Jong en Memphis Depay beschikt het team over spelers in de top van de beste competities. En met De Ligt, Timber en Gakpo lijkt de nieuwe generatie wereldspelers alweer in de maak.
In de relatief makkelijke groepsfase lijkt Nederland het spel te moeten gaan maken. In alle drie de wedstrijden worden zij geacht te overwinnen. Toch lijken zij op dit moment nog wel iets te kort te komen tegen de grootmachten Brazilië en Frankrijk. Gelukkig voor hen kunnen zij die pas treffen in een later stadium. Vanaf dan is het aan succescoach Louis van Gaal om - wellicht voor het laatst in zijn loopbaan - weer een verrassing uit de hoge hoed te toveren.
Drie keer is scheepsrecht? Na eerder al de bondscoach te zijn geweest ter voorbereiding op het WK van 2002 (geen kwalificatie) en het WK van 2014 (derde plaats) gaat Louis met zijn gouden lichaamsdelen op voor een derde termijn. Na een teleurstellende periode onder Frank de Boer lijkt het spelplezier weer terug bij het Nederlands elftal. Nu nog de prijzen. Die heeft hij in zijn imposante carrière al veelvoudig gewonnen. De Champions League met Ajax en het kampioenschap met AZ en FC Barcelona. En ook bij Bayern München werd hij “der besten von Deutschland”. Heeft Louis van Gaal zijn meest legendarische speech al gegeven of ligt die nog in het verschiet?
De aanvoerder van het Nederlandse Elftal debuteert op het WK. Hoewel Big Virg al een tijdje meegaat, brak hij pas op relatief late leeftijd door. Dit heeft hem allesbehalve gehinderd om één van ’s werelds beste verdedigers te worden. Met hem als leider in de verdediging won Liverpool de titel, de Champions League en zijn zij uitgegroeid tot een van de grootmachten van Europa. Ook bij het nationale team past de leidersrol hem als gegoten. Van Dijk is wereldtop, maar gezien zijn leeftijd is de kans klein dat dit over vier jaar nog steeds zo is. De debutant zal er meteen moeten staan wil hij de absolute hoofdprijs met zijn land pakken.
Datum |
Tijd (NL) |
Thuis |
Uit |
Tips |
|---|---|---|---|---|
20-11 |
17:00 |
Qatar |
Ecuador |
1-0 |
21-11 |
17:00 |
Senegal |
NEDERLAND |
1-2 |
25-11 |
14:00 |
Qatar |
Senegal |
0-1 |
25-11 |
17:00 |
NEDERLAND |
Ecuador |
3-1 |
29-11 |
16:00 |
Ecuador |
Senegal |
0-1 |
29-11 |
16:00 |
NEDERLAND |
Qatar |
2-0 |
