Italië heeft een rijke traditie van sprinters in het wielrennen, met grootheden als Mario Cipollini en Alessandro Petacchi als absolute jeugdidolen. Ook dit jaar zijn er weer veel Italiaanse sprinters aan de start van de Giro d'Italia. Zullen zij kans maken op de maglia ciclamino, de prijs voor de beste sprinter? Of gaat er voor de vijfde keer op rij weer een niet-Italiaan met deze prijs vandoor?
De grote favoriet voor de paarse trui is afkomstig uit Denemarken: Mads Pedersen. Met zijn indrukwekkende optredens in de Vuelta lijkt hij op dit parcours de beste kans te maken. Hij kan moeiteloos heuvelachtige etappes aan en een klimmetje in de finale schrikt hem ook niet af. Vorig jaar won hij met overmacht het puntenklassement in de Ronde van Spanje. Daarnaast behoort hij, in dit enigszins beperkte sprintersveld, tot een van de snelste renners aan de finish. Zijn eerste doel is etappewinst, waarmee hij zijn trilogie kan voltooien, maar de honger van deze Deense coureur is daarmee zeker nog niet gestild.
Een mogelijke uitdager voor Mads Pedersen is Fernando Gaviria. De Colombiaanse renner lijkt bij Movistar steeds beter op zijn plek te zijn en heeft in het voorjaar al meerdere podiumplekken behaald in de sprint. In de vorige Giro kon je ook op Gaviria rekenen, hoewel zijn laatste ritzege in een grote ronde alweer dateert uit 2019. Als winnaar van het puntenklassement in 2017 heeft hij ook het voordeel dat zijn team dit keer geen uitgesproken kopman heeft voor het algemeen klassement. Hierdoor kan hij mogelijk rekenen op extra hulp in de sprinttrein.
Op de vlakkere aankomsten kan Kaden Groves ook een factor van belang zijn. Tijdens de Vuelta van vorig jaar maakte de Australiër zijn debuut in een grote ronde en wist hij direct een etappe te winnen. Bij zijn nieuwe ploeg Alpecin - Deceuninck kan hij rekenen op de steun van Ramon Sinkeldam en Kristian Sbaragli om een degelijke sprinttrein te vormen. Met name de hulp van de Nederlander wordt gewaardeerd, aangezien hij eerder de sleutel in handen had voor drie etappezeges en het puntenklassement van zijn voormalige teamgenoot Arnaud Démare.
Als je op zoek bent naar een complete sprinter, dan schittert al snel de naam van Michael Matthews op je beeldscherm. De afgelopen jaren heeft 'Bling' zich vooral onderscheiden in lastige aankomsten en niet per se in massasprints, maar juist dat bracht hem in 2021 op de tweede plek in het puntenklassement van de Tour. De winnaar destijds? Mark Cavendish! De Astana-renner heeft nu nog maar één groot doel voor ogen: zijn 35e etappezege in de Tour. Hierdoor is de kans op vroegtijdig afstappen in de Giro wel groot, maar Mark Cavendish heeft ons al meerdere malen laten zien dat je hem niet te vroeg kan afschrijven. Met goede helpers kan hij plotseling weer zijn imposante aantal ritzeges (inmiddels 16 in de Giro) uitbreiden.
Een sprinter die al bewezen heeft het puntenklassement van de Giro te kunnen winnen is Pascal Ackermann. In 2019 nam de Duitser het paars mee naar huis na zeven top-4 noteringen! Ook in de laatste Vuelta eindigde hij viermaal bij de eerste vijf, ondanks dat zijn ploeg in sommige etappes de kaart van Molano speelde. Nu Ackermann als enige sprinter van zijn ploeg op de startlijst staat, rijst de vraag: wat kan hij dit jaar bereiken?
Waar blijven die Italiaanse kanshebbers? Het is een uitdaging om uit het sprintdeelnemersveld de meest geschikte Italiaanse sprinters te selecteren. Onder de sprinters zoals Simone Consonni, Alberto Dainese, Andrea Vendrame, Giacomo Nizzolo, Vincenzo Albanese en Niccolò Bonifazio zijn er enkelen die goed kunnen presteren in de lastigere etappes en enkelen waarbij het met de pure topsnelheid wel goed zit. Vooral Simone Consonni maakte aan het begin van dit jaar indruk met een overwinning in Saoedi-Arabië. Hij lijkt op dit moment over de meeste intrinsieke snelheid te beschikken van het Italiaanse rijtje. Vincenzo Albanese was vorig jaar de ster van de show. De renner van EOLO-Kometo wist punten te pakken in de vlakke massasprints en wist zich in de lastige etappes lang staande te houden. Na zijn valpartij van begin dit jaar kwam hij in de Ronde van Sicilië sterk terug, precies op tijd voor de Giro.
