De Formule 1-karavaan zakt aankomend weekend af naar het land van de rijzende zon, waar het historische Suzuka Circuit hen opwacht. De Japanse omloop is met haar vloeiende bochten en hoge snelheid steevast een van de absolute hoogtepunten van het F1-seizoen!
Het Suzuka International Racing Course, zoals de naam voluit luidt, wordt in 1962 ontworpen door de Nederlander John Hugenholtz op vraag van Soichiro Honda, eigenaar van het gelijknamige automerk. Honda wou namelijk graag een circuit in Japan om zijn prototypes op te kunnen testen. Hugenholtz tekende een van de mooiste circuits ooit uit, die van bij het begin veel aandacht genereerde omwille van zijn 8-vorm. Suzuka is, naast het Fiorano Circuit in Italië, de enige racebaan die beschikt over een viaduct waar zowel op als onderdoor wordt gereden.
De Grote Prijs van Japan maakt zijn debuut op de Formule 1-kalender in 1976, zij het op de Fuji Speedway. Na een zwaar ongeluk in 1977 – waar Gilles Villeneuve’s Ferrari terechtkomt in het publiek en het leven kost van twee toeschouwers – verdwijnt Japan na twee edities alweer uit de Formule 1. Het duurt tot 1987 eer de koninginnenklasse terugkeert naar het verre oosten, maar vanaf dan vinden de raceweekends plaats op Suzuka.
Het snelle circuit wordt meteen razend populair onder fans en coureurs. In de eerste vijf edities op Suzuka valt daar telkens de beslissing om de wereldtitel, waardoor de omloop meteen een mythische status krijgt. De laatste coureur die zichzelf tot wereldkampioen kroonde in Japan was Sebastian Vettel in 2013. Niet minder dan 13 titelgevechten zijn beslecht in Japan, geen enkel land doet beter!
Suzuka is een compleet circuit met zowat alle mogelijke bochten. In de vloeiende S-bochten in het begin van de ronde wordt er op korte tijd zes richtingsveranderingen ondergaan. Daarna gaat het naar de snelle Degner-bochten 8 en 9, die met hun harde remzone telkens garant staan voor veel (inhaal)actie.
Vervolgens gaat het via de haarspeldbocht en de Spoon Curve naar het lange rechte stuk van de ronde, waar naar het einde toe de legendarische 130R-bocht wacht. Door de toegenomen downforce is die echter lang niet meer de grote uitdaging die het ooit was. Na een passage door de trage Casio-chicane passeren de coureurs terug langs de start- en aankomstzone.
