Al sinds jaar en dag gebruikt het peloton Critérium du Dauphiné en de Ronde van Zwitserland als voorbereidingskoersen op de Tour de France. Scorito maakt de balans op na deze voorbereidingskoersen. Vandaag deel 2 van het tweeluik: terugblik Ronde van Zwitserland.
De geografische ligging van Zwitserland biedt voldoende perspectief voor een uitdagend klimparcours en ook dit jaar is daar weer gretig gebruik van gemaakt. De eerste 5 etappes kunnen worden geclassificeerd als heuvelritten met verscheidene 2e en 3e categorie beklimmingen op het programma. De vijfde etappe is de eerste etappe waar verschil kan worden gemaakt, deze eindigt met een mooie punch. Vervolgens start het betere klimwerk, etappe 6 en 7 trekken door het hooggebergte en eindigen beiden op een berg van de buitencategorie. De vreemde eend in de bijt is de 25km lange tijdrit op de slotdag; deze is namelijk volledig vlak.
Verrassende winnaars
De eerste etappe leverde gelijk vuurwerk op! Na een dappere vluchtgroep met Chad Haga en Quinn Simmons (die de bollentrui opraapte) bestookten de favorieten elkaar direct met aanvallen. Het gevolg? Een favorietengroep bestaande uit slechts 15 man die sprintte voor de overwinning met een zeer verrassende winnaar: Stephen Williams van Bahrein-Victorious mocht het zegegebaar maken vóór Maximillian Schachmann en Andreas Kron. De eerste leiderstrui van de koers griste hij en passant ook mee. De winnaar van de tweede etappe was net zo opvallend te noemen. Van de omvangrijke kopgroep blijven in eerste instantie 5 renners over: Mathieu Burgaudeau, Jonas Rutsch, Michael Schar, Matthew Holmes en Andreas Leknessund. De laatstgenoemde Noor van Team DSM vertrok op 18km van de streep en bleef als enige het peloton voor. De pelotonsprint was een prooi voor Alberto Bettiol, met Michael Matthews en Andrea Pasqualon op plekken twee en drie. Bettiol liet zijn emoties de vrije loop en juichte als een kind zo blij, om er later achter te komen dat de eerste plek al vergeven was..
30-plussers roeren zich
De derde en vierde etappe kenden een overeenkomend verloop: een kopgroep wordt keurig binnen schootsafstand gehouden alvorens we met een groep van ca. 60 renners aan een gereduceerde massasprint beginnen. In beide gevallen waren de bloemen voor een renner met een mooie staat van dienst. Good old Peter “de Grote” Sagan sprintte in etappe 3 naar zijn eerste overwinning van 2022 en laat weer zien dat hij kan winnen. Hij versloeg Bryan Coquard en Alexander Kristoff. Komt hij precies op tijd in vorm voor een nieuwe groene trui in de Tour de France? Darryl Impey versloeg Michael Matthews en Søren Kragh Andersen in etappe 4 en behaalde broodnodige punten voor Israel – Premier Tech.
De favorieten roerden zich in de vijfde etappe! Nadat Silvan Dillier op 14km van de meet als laatste vluchter werd ingelopen was het Jakob Fuglsang met een aanval op de een-na-laatste beklimming van de dag. Jammer genoeg voor de Deen redt hij het niet om solo over de streep te komen, maar wordt hij nog bijgehaald door Geraint Thomas, de verrassende Neilson Powless en een sterke Aleksandr Vlasov. Laatstgenoemde had de sterkste punch in de benen en pakte de overwinning én de leiderstrui. Powless eindigde als tweede en Fuglsang werd beloond met een derde plek voor zijn aanvalslust.
Onthoofding van de Ronde van Zwitserland
De wielervolgers werden getrakteerd op een vermakelijke koers, maar helaas gooide corona roet in het eten. Voorafgaand aan de zesde etappe regende het afstappers wegens coronabesmettingen en stapten soms zelfs gehele ploegen uit voorzorg uit de koers. De belangrijkste wegvallende renners waren de leider van het algemeen klassement Aleksandr Vlasov, Adam Yates, Thomas Pidcock, Rigoberto Uran, Alberto Bettiol en de voltallige ploegen van UAE Team Emirates, Alpecin-Fenix, Bahrain-Victorious en Jumbo-Visma. Maar, net zoals bij de Tour wacht ook de Ronde van Zwitserland op niemand, dus de overgebleven renners reden zonder omkijken door.
Ontkoping
Met Jakob Fuglsang in het gele tricot begon het peloton aan het tweeluik door de Zwitserse Alpentoppen. In etappe 6 wisten 7 vluchters uit de klauwen van het peloton te blijven en sprintten er 4 om de overwinning. Quinn Simmons belandde net naast het podium, maar hij wist wel zijn bollentrui veilig te stellen. Nico Denz sprintte naar de overwinning, voor Clément Champoussin en José Herrada. Achter de vluchters probeerde Geraint Thomas stiekem wat tijd te sprokkelen, maar de Welshman slaagde hier niet in. Ook de laatste bergrit van deze Ronde van Zwitserland werd een prooi voor een vluchter. Niemand minder dan Thibaut Pinot kwam als eerste binnen bovenop de Malbun (12,6km aan 8,7%). Hij rondde hiermee een fraaie solo af en boekte hiermee alweer zijn tweede zege van het jaar. Sergio Higuita deed goede zaken door op de slotklim elf seconden weg te rijden bij Geraint Thomas, Jakob Fuglsang volgde op een half minuutje. In deze volgorde maakten de heren zich op voor de afsluitende tijdrit van 25km. Remco Evenepoel wist de tijdrit op zijn naam te schrijven, al was het verschil met Geraint Thomas +0.03” en erkend hardrijder Stefan Küng +0.11” niet groot. De strijd om de eindoverwinning was echter minder spannend. Geraint Thomas finishte 59 seconden voor Jakob Fuglsang en Sergio Higuita moest zelf 1.14 prijsgeven.
