In de 20e etappe van de Tour de France ligt de laatste kans om tijdsverschillen goed te maken. In een bergachtige rit door de Vogezen zijn maar liefst zes cols opgenomen. De twee zwaarste beklimmingen liggen achterelkaar in de finale van de korte etappe die in totaal 133 kilometer telt. Nu een slechte dag en al het harde werk van de afgelopen drie weken blijkt voor niets.
Het peloton start in Belfort en zet dan koers richting het noorden. Na acht kilometer kan er – ter hoogte van Giromagny – linksaf worden geslagen om de Plance de Belles Filles te beklimmen. Maar hoe dol de Tourorganisatie ook op deze klim is, een vijfde keer in zes jaar tijd was voor hen zelfs iets te veel van het goede. Gelukkig maar, want de regio beschikt nog over genoeg andere mooie beklimmingen.
Te beginnen met de geleidelijke Ballon d’Alsace (11,5 km à 5,3%) met zijn haarspeldbochten. Na de afdaling van die col volgt meteen de tussensprint. Als het puntenklassement nog beslist is, kan de koers zomaar tot dit tussensprintje gecontroleerd gaan worden.
Vervolgens resteert er nog honderd kilometer die in twee stukken te delen valt. In het eerste stuk zitten drie beklimmingen, eerst twee van de tweede categorie (5,2 km á 7% en 3,2km á 8%) en daarna nog een van de derde categorie (4,3% km á 5,4%). Dan is het een kleine twintig kilometer dalen voordat de grande finale van deze rit en daarmee ook de 110e editie van de Tour de France aanvangt.
Eerst wordt de Petit Ballon beklommen die verre van ‘petit’ is. Op deze berg van de eerste categorie moet er 9,3% kilometer geklommen worden aan 8,1%. Als er minuten goed gemaakt moeten worden in het algemeen klassement, regent het hier al demarrages. Na de afdaling van deze beklimming dient de slotklim van deze Tour aan: Col du Platzerwasel. Toegegeven, de finale van de Tour heeft weleens namen gehad die lekkerder van de tong kwamen rollen. Met 7,1 kilometer aan 8,4% heeft deze col in ieder geval alle potentie om de boel te laten ontploffen. Vooral in de laatste drie kilometers zitten de steilste stukken van over de 10%.
Maar dan ben je er nog niet! Na de top van de beklimming moet er nog een extra kilometer geklommen worden om vervolgens vijf vlakke kilometers af te leggen naar de finish in le Markstein. De Duitse plaatsnamen verraden dat deze grond niet altijd tot Frankrijk toebehoorde, we bevinden ons in de regio waarin stukjes land in de geschiedenis vaak van eigenaar wisselde. Dat gaat de gele trui op zaterdag in ieder geval niet meer doen, maar met de strijd om de bollen en het laatste podiumplekje kan deze etappe vuurwerk opleveren!
Favorieten volgens Scorito
⭐⭐⭐ Vingegaard
⭐⭐ Gall, Pogacar, S. Yates
⭐ Bilbao, Ciccone, Guadu, Johannessen, Pinot, A. Yates
