Durven de sprinters hun groene trui aspiraties nog uit te spreken na de masterclass van Wout van Aert vorig jaar? Met een straatlengte won hij het puntenklassement van de Tour de France en ook dit jaar is hij weer de eindfavoriet om het belangrijkste nevenklassement op zijn conto te schrijven. Toch is het onzeker of hij in 2023 wel voor de groene trui wil of mag gaan en is ook de concurrentie dit jaar sterker. Daarmee intensiveert de spanning in het puntenklassement van de Tour de France 2023!
Wout van Aert was vorig jaar oppermachtig in de strijd om de groene trui. Na de eerste vier etappes waarin zijn slechtste dagnotering een tweede plaats was, werd al snel duidelijk hoe de verhoudingen lagen. Voor de zekerheid won hij in de kopgroep ook nog wat tussensprints, pakte hij de volle buit in een tijdrit en kreeg hij zelfs op de zware beklimming van de Hautacam punten die hij bij zijn puntentotaal kon bijschrijven. Van Aert kreeg de vrijheid, in tegenstelling tot 2021, en profiteerde daar optimaal van. In de aanloop naar de Tour van 2023 heeft hij aangegeven dat het puntenklassement een minder groot doel is dan vorig jaar. Maar zelfs zonder het te proberen komt de man die tijdritten, massasprints en bergetappes kan winnen automatisch hoog in dit klassement.
In tegenstelling tot vorig jaar is er in 2023 wel een sprinter die een heuvel overkomt: Mads Pedersen. In de laatste Vuelta herhaalde hij wat Wout van Aert een maand eerder liet zien: hij won met overmacht het puntenklassement. De Deen was in het voorjaar ijzersterk en won in de Giro nog een massasprint. Daar lagen de verwachtingen voor de oud-wereldkampion ook hoog, maar kon hij wegens ziekte de ronde niet uitrijden. Verschijnt hij door die extra rustdagen nu een stik frisser aan de start van de Tour?
Mocht Wout van Aert niet het puntenklassement winnen, kan dat goed komen omdat Jumbo-Visma deze Tour een andere troef uit gaat spelen: Christophe Laporte. In zijn Cofidis-tijd mengde de Fransman zich vaak tevergeefs in de massasprints van de Tour. Nu bij Nederlandse formatie lijkt alles anders. Vorig jaar won hij plots zijn allereerste Touretappe en dit voorjaar schreef hij al Gent-Wevelgem en Dwars door Vlaanderen op zijn naam. In de Dauphiné liet hij zien ook van erkende spurtbommen te kunnen winnen en daarmee is Laporte een gevaarlijke outsider. Krijgt Frankrijk na 28 jaar (Laurent Jalabert in 1995) weer een Franse winnaar van het puntenklassement?
De snelste sprinter van het stel is dit jaar Jasper Philipsen. Ook hij kende een geweldig voorjaar waarin hij liet zien een complete renner te zijn. In de sprint om de 2e plek in Parijs – Roubaix versloeg hij zelfs Wout van Aert. In zijn laatste twee Tourdeelnames heeft hij nu elf podiumplekken bij elkaar gefietst en die stabiliteit wil je in je Scorito-team bouwen. Als hij van het puntenklassement dit jaar ook zijn doel maakt, kan je niet om de ‘Vlam van Ham’ heen.
Kijken we naar de toekomst, dan moet Biniam Girmay ook genoemd worden. Vooralsnog is zijn 2023 geen schim van zijn 2022 waarin hij Gent-Wevelgem en een Giro-etappe won. Toch maakte hij tijdens die Giro zó veel indruk dat een sterke Tourdeelname denkbaar is. In zes van zijn tien etappes kwam de Eritreeër in de top 5!
In de categorie rappe mannen vinden wij ook de Nederlanders Fabio Jakobsen en Dylan Groenewegen. Toch behoren zij niet tot de absolute favorieten voor het puntenklassement. De etappes waarin zij kans maken zijn uitsluitend de vlakke ritten in lijn. Indien er in de finale een heuvel is verwerkt gaan de Nederlanders niet meer meesprinten om de punten. Toch liet vooral Dylan Groenewegen vorig jaar zien verbazingwekkend makkelijk het heuvelwerk te verteren, in tegenstelling tot Fabio Jakobsen die elke dag een gevecht met de tijdslimiet had. Alleen als één van hen overpresteert in de massasprints en alles wint (zoals Mark Cavendish in 2021), maakt hij een kans op de groene trui.
Met Mark Cavendish en Peter Sagan staan er nog eens twee oud-winnaars van het puntenklassement op de startlijst. Voor Cavendish telt alleen die 35e overwinning in de Tour de France en hij zal er alles aan doen om dat te kunnen bewerkstelligen. Het heilige vuur wat de Brit nog wel heeft ontbreekt bij zevenvoudig groenetruiwinnaar Peter Sagan. Ook hij hangt zijn fiets dit jaar aan de wilgen, maar van een knallend einde is allang geen sprake meer. Toch noteerde de Slovaak vorig jaar wel vijf keer een top-6 notering. BORA kon kiezen uit een andere oud-winnaar: Sam Bennett, die in 2020 met het groen door Parijs reed. Hij wordt echter deze editie vervangen door Jordi Meeus. Met de steun van zijn sterke lead-out Danny van Poppel kan hij zich ook gaan mengen in de massasprints.
Vanuit 'down under' kunnen Sam Welsford en Caleb Ewan ook massasprints winnen. De Australiër Caleb Ewan kan uit de meest kansloze posities vaak nog net een gaatje vinden waarin hij met zijn lage zwaartepunt zich ertussen wringt. De laatste jaren stelt Ewan eigenlijk net iets te vaak teleur, en laat hij de sprint vaak lopen wanneer de winst er niet meer in zit. Dat maakt hem een ongeschikte kandidaat voor de groene trui, maar wel een sterke outsider voor ritzeges. Tourdebutant Welsford won begin dit jaar al meerdere massasprints tegen de wereldtop en zijn ploeg wil weer uitgroeien tot de sprintersmachine die het was onder de hoogtijdagen met Marcel Kittel.
