Drieënhalf jaar geleden, 6 juni 2019. Mongolië opende tegen Brunei in Ulaanbaatar de strijd om het wereldkampioenschap voetbal en een ticket naar Qatar. Om even terug te gaan in de tijdsgeest: Ajax was net een maand geleden uitgeschakeld in de halve finale van de Champions League en Corona was vooral dat biertje wat je dronk wanneer de temperatuur steeg. Het lijkt een totaal andere wereld. Toch begon daar al de strijd die dit weekend tot een einde komt. Na ruim veertig maanden wordt zondag dan eindelijk de vraag beantwoordt: welk land kan nou het beste voetballen?
Zondag 18 december 16:00 Argentinië - Frankrijk
Twee voetbalreuzen zijn overgebleven: Argentinië en Frankrijk. Beide landen hebben het toernooi al tweemaal gewonnen. Argentinië in 1978 en 1986, Frankrijk in 1998 en 2018. Met die recente eindoverwinning, en nu weer een finaleplek, kan je concluderen dat Frankrijk een gouden lichting heeft. En dat klopt. Maar het knappe is vooral dat Frankrijk het deze editie met vijf andere spelers ook is gelukt. De gouden lichting is net zo goed als dat hij breed is. Wat kan Argentinië daartegen in de strijd brengen? Lionel Messi.
Kan slechts één speler dan zo bepalend zijn? Zeer zeker. De onnavolgbare dribbelaar uit Rosario laat weer zien dat hij nog altijd tot de beste spelers van de wereld behoort. In het kleine stukje veld tussen de stugge verdedigers van Kroatië en de achterlijn was hij wederom bepalend in de halve finale. De hele wereld wil Messi graag zien winnen. Of nouja, de hele wereld, wellicht na vrijdag 9 december de hele wereld minus een groepje van 17.800.000 personen. Messi kan daarnaast in het huidige elftal uitstekend renderen. Na eerdere ongelukkige samenwerkingen met Gonzalo Higuaín en Lautaro Martínez, heeft hij een perfecte partner in crime met Manchester City-aanvaller Julián Álvarez.
Ondanks de op papier klinkende zege in de halve finale, overtuigt Argentinië allerminst. Het eerste halfuur tegen Kroatië waren zij de mindere, kregen zij (weer) een strafschop mee en kwamen zij mede daardoor niet meer in de problemen. Wanneer de mannen van Lionel Scaloni echt getest worden schieten zij snel in de paniekmodus. Tegen Saudi-Arabië, Australië en Nederland werd daarmee duidelijk: een kleine tegenslag en Argentinië is kwetsbaar.
Laat Frankrijk nou net dat land zijn die zo’n eerste tik kan geven. Een razendsnelle counter met Kylian Mbappé bijvoorbeeld. Of de geniale Antoine Griezmann die in de schaduw van de doelpuntenmakers een sterk toernooi speelt. Frankrijk heeft de beste papieren voor een derde wereldtitel en mogen de komende (krappe) vier jaar zeggen: wij zijn de beste.
