Je zou het niet zeggen als je ze 's avonds ziet trainen na een dag op kantoor, in de klas of in de kapsalon - maar de spelers van Auckland City FC staan deze zomer tegenover namen als Harry Kane, Jamal Musiala en Edinson Cavani. Jawel, de kampioen van Oceanië doet mee aan het WK Clubs. En dat is bijzonder, want Auckland City is een amateurteam. Een écht amateurteam.
Waar Real Madrid en Manchester City hun selectie samenstellen met miljoenen, komt Auckland City met spelers die overdag buurtcoach, leraar of kapper zijn. Ze trainen 's avonds, nadat ze hun zelf meegebrachte bakje pasta hebben verorberd, en reizen straks met hun koffers richting de wereldtop. Het is alsof je lokale vijfdeklasser ineens Champions League speelt.
Goede vraag. Je zou verwachten dat Australië, met z'n grotere clubs en sterkere competitie, Oceanië zou vertegenwoordigen. Maar de Aussies zijn al jaren geleden vertrokken naar de Aziatische voetbalbond. Waarom? Daarvoor moeten we terug naar 9 januari 2001, toen de Australische kampioen Wollongong Wolves tegen de kampioen van Tonga speelde: Lotoha'apai. Eindstand: 0-16! De Australiërs besloten dat het niveauverschil in Oceanië iets té gortig werd en zochten hun heil in de Aziatische Champions League.
En dus bleef Oceanië achter met de eilandjes én Auckland City FC. Sindsdien heeft de club uit Nieuw-Zeeland de Oceanië Champions League 11 van de laatste 13 keer gewonnen. Je zou kunnen zeggen: weinig tegenstand. Maar daar maalt niemand in Auckland om. Ze voetballen voor hun plezier, en dat mogen ze nu doen op het allerhoogste podium.
In 2014 verbaasde Auckland City de wereld, en de 40.000 fans in Stade de Marrakech in Marokko. Ze versloegen eerst Moghreb Tétouan, schakelden vervolgens de Afrikaanse kampioen ES Sétif uit en stonden in de troostfinale tegenover het Mexicaanse Cruz Azul, de kampioen van Midden-Amerika. Ze pareerden de Mexiaanse aanvallen en namen de strafschoppen beter. Zo werd Auckland City FC de derde club van de wereld!
Niet slecht, voor een stelletje amateurs!
